Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Φίμπεν, ο Μπόμπιρας των γηπέδων Μέρος 1ο

Τις προάλλες, ενώ περίμενα εναγωνίως να ξεκινήσει μία από τις λίγες "αθλητικές" εκπομπές που παρακολουθώ στην τηλεόραση, σε ένα μικρό αθηναϊκό κανάλι, πέτυχα μια εκπομπή που πρόβαλε στιγμιότυπα από τα κύπελλα πρωταθλητριών των δεκαετιών '70 - '80 και βλέποντας την σάπια εικόνα του φιλμ (μιας και ειδικά την δεκαετία του '70 οι περισσότεροι αγώνες κινηματογραφήθηκαν σε φιλμ) μου ήρθε στο μυαλό μια ελάχιστα γνωστή ταινία, που είχα δει καμιά 25αριά χρόνια πριν με τίτλο "Φίμπεν, ο Μπόμπιρας των γηπέδων". Μιας και στα 80's είχα μανία με το ποδόσφαιρο, είχε τύχει να δω και μερικές ακόμα παλιές ταινίες, που σήμερα προβάλλονται ελάχιστα έως ποτέ στην τηλεόραση, οπότε σκέφτηκα να γράψω για αυτές. Αν και είμαι σίγουρος πως αυτό το post δεν θα ενδιαφέρει ιδιαίτερα τις αναγνώστριες του blog μου πιστεύω πως αξίζει να τσεκάρουν μερικές από τις ταινίες στις οποίες θα αναφερθώ, αφού έτσι κι αλλιώς το ποδόσφαιρο είναι απλά ένα κομμάτι τους...ξεκινάμε λοιπόν:

1. Φίμπεν, ο Μπόμπιρας των γηπέδων (1974) του Bo Widerberg
Μια από τις πιο εξωφρενικές δημιουργιές των seventies, η ιστορία ενός πιτσιρικά, που καταφέρνει σε ηλικία μόλις 6 ετών να παίξει ως υπερ-ταλέντο στην εθνική ανδρών της Σουηδίας (!) και να αποτελέσει το βαρύ πυροβολικό της ομάδας του στην επίθεση! Όσο γελοίο κι αν ακούγεται το θέμα της ταινίας, από όσο θυμάμαι ήταν εξαιρετικά καλογυρισμένη και με τρομερές κοινωνικές προεκτάσεις γύρω από το θέμα της εκμετάλλευσης ενός μικρού παιδιού, από τα ΜΜΕ και το ποδοσφαιρικό σύστημα.
Μου είχε μείνει από τότε, ότι είχε και το δικό του αναψυκτικό, την Φιμπενάδα!


2. Victory (1981) του John Huston
Ίσως η πιο γνωστή ταινία για ποδόσφαιρο που έχει γίνει ποτέ, με τον αγώνα στο τέλος να αποτελεί σημείο ανθολογίας στον κινηματογράφο. Ανάμεσα στους Stallone, Michael Caine και Max von Sydow, εμφανίζονται πραγματικοί ποδοσφαιριστές ινδάλματα στα 60's και 70's όπως ο Bobby Moore, o Pele και ο Ardilles κτλ.
Αξίζει να αναφέρω ότι ο Stallone ως γνήσιως αμερικάνος που δεν μπορεί να κατανοήσει το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο (soccer) είχε απαιτήσει να σκοράρει αυτός το νικητήριο γκολ της αναμέτρησης αν και ο ίδιος ήταν ο τερματοφύλακας της ομάδας! Ολόκληρο το καστ έπεσε πάνω του να τον μεταπείσει και για να του αλλάξουν γνώμη, γράφτηκε η περίφημη σκηνή με το πέναλτι που πιάνει στο τέλος. Φυσικά όμως όλοι οι ποδοσφαιρόφιλοι θα θυμόμαστε την γκολάρα του Πελέ!


3. I Due Maghi Del Pallone (1971) του Mariano Laurenti
Σε ελεύθερη μετάφραση, "Οι δύο μάγοι του ποδοσφαίρου" με τους θρυλικούς Franco Franchi και Cicco Ingrassia. Αν θυμάμαι καλά, την είχα δει στο βίντεο με τίτλο "Ο Μάγος του ποδοσφαίρου" (έχω να την δω πάνω από 20 χρόνια!) και είχε τρελό γέλιο με τον Franco να προσλαμβάνεται από σπόντα να κοουτσάρει μια ιταλική ομάδα ποδοσφαίρου. Ο ίδιος είναι στην πραγματικότητα μάγος-τσαρλατάνος και η σκηνή που μου έχει μείνει από τότε, είναι που στο τέλος για να κερδίσει η ομάδα του, μπαίνει σαν παίχτης μέσα και κολλάει την μπάλα στο κεφάλι του, περνάει όλους τους παίκτες και βάζει γκολ! Αν κάποιος την έχει δει πιο πρόσφατα, ας το επιβεβαιώσει αυτό! :)


4. Those Glory, Glory Days (1983) του Philip Saville
Από τις καλύτερες ταινίες για μπάλα που θυμάμαι και που μπορεί να την δει ακόμα και μια γυναίκα που δεν την ενδιαφέρει το ποδόσφαιρο, αφού ο κύριος χαρακτήρας της ταινίας είναι μια γυναίκα που διηγείται τα νειάτα της στο Λονδίνο του '60, όταν απέκτησε εμμονή με την Τότεναμ (τα "Σπιρούνια") κι έκανε τα πάντα για να δει την ομάδα της σε έναν τελικό κυπέλου. Δυστυχώς έχω δει αυτήν την ταινία από τα 10-15 πρώτα λεπτά και μετά και την ψάχνω απεγνωσμένα μιας και ήταν τηλεταινία και αρκετά δυσεύρετη. Από ό,τι θυμάμαι ήταν τρομερά συγκινητική και περιέγραφε τέλεια τους teens της εποχής στο Λονδίνο, μέσα από τα μάτια μιας γυναίκας οπαδού.


5. Yesteday's Hero (1979) του Neil Leifer
Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω αυτήν την ταινία ως το ρόκυ του ποδοσφαίρου, με έναν αλκοολικό πρώην σούπερ σταρ της μπάλας να προσπαθεί να κάνει την επάνοδό του στα μεγάλα σαλόνια. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως άτυπη αναφορά στον θρυλικό ποδοσφαιριστή George Best που είχε προσπαθήσει κι αυτός να κάνει ένα comeback αλλά το ποτό δεν τον άφησε και πέθανε τελικά κι από αυτό. Είχα ανακαλύψει την ταινία κατά τύχη ψάχνοντας το τρομερό κομμάτι των SWEET "Yesterdays Hero" που ακούγεται στην αρχή της ταινίας, διασκευασμένο από τους THE BABYS νομίζω. Από όσο θυμάμαι, το φιλμ εμπεριέχει και μια ιστορία με ένα ροκ γκρουπ που ανήκει στην γκόμενα του πρωταγωνιστή και σε γενικές γραμμές είναι από τις αξιόλογες προσπάθειες στο χώρο.


6. The Hero (1971) του Richard Harris
Η μοναδική σκηνοθετική απόπειρα του Richard Harris, είναι σε αυτήν την ταινία που υποδύεται και τον πρωταγωνιστή, έναν βετεράνο ποδοσφαιριστή που συνάπτει φιλία με έναν δωδεκάχρονο φανατικό οπαδό του, καθώς και οι 2 μοιράζονται το πάθος τους για το ποδόσφαιρο. Πάλι είχα ανακαλύψει αυτήν την ταινία από σπόντα καθώς περιέχει τρομερή sixties μουσική και μπορώ να πω ότι την βρήκα συμπαθητική, παρόλο που το στόρυ είναι λίγο κλισέ κι αναμενόμενο. Στα αξιοπερίεργα της ταινίας, είναι ότι ο Harris αποτελεί ποδοσφαιριστή της Εθνικής Ισραήλ!

...το δεύτερο μέρος ακολουθεί σύντομα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου